Net zoals de kabouters in de Duitse sprookjes, woonden de "nutons" (van het oudfranse netun : soort van duiveltje, en van het waalse nutt' : nacht) in grotten en rotsspleten. Sommige voerden het ambacht uit van schoenlapper, andere waren smid of ketellapper. hun fysieke kracht zorgde ervoor, dat deze wezentjes erg gevreesd waren. om hun welwillendheid in te winnen, of in ruil voor bewezen diensten, toonden de plattelandsmensen hun dank met allerlei schenkigen in natura (eieren, brood, boter,...), die ze bij de ingang van hun hol zetten. Tussen Villance en Maissin hadden de nutons de rots die nu hun naam draagt voor woonplaats gekozen.
Randonnées de la Grande Forêt de Saint-Hubert GUIDE+
